Myśli samobójcze

Jeżeli masz myśli samobójcze, chcesz zniszczyć lub ukarać siebie, odebrać sobie życie, prześladuje Cię autoagresja, samo potępienie, samo okaleczenie, jeżeli sądzisz, że samobójstwo, destrukcja, samounicestwienie jest wyjściem, to bardzo prawdopodobne, że można Ci pomóc. Myśli samobójcze pojawiają się najczęściej u ludzi, którzy zostali nawiedzeni przez ducha, któremu człowiek nie odpowiada pod względem charakteru. Np. duch jest hulaką a opętany człowiek duchownym stroniącym od imprez i alkoholu. Wtedy duch za wszelką cenę chce się uwolnić od człowieka, ale nie bardzo wie jak to zrobić. Wprawdzie wszedł do jego ciała, ale nie umie się teraz z niego wydostać. Jedynym sposobem jaki przychodzi mu wtedy do głowy, to nakłonić człowieka do samobójstwa. Wie, że gdy człowiek umrze, to oboje opuszczą ciało fizyczne, co uwolni ducha z niewoli. Myśli samobójcze prawie zawsze spowodowane są nawiedzeniem. 

Duch, który opętał człowieka po prostu pragnie z niego wyjść, próbuje na wszelkie sposoby, bez skutku. Czuje się jak w więzieniu, a nawet gorzej. Tam miałby większą swobodę ruchu, a tu czuje się jak w ciasnej klatce. Wtedy pojawiają się dla niego dwa wyjścia. Czekać na śmierć człowieka i w ten sposób się od niego uwolnić, albo go do śmierci namówić. Rodzaj śmierci jest tu oczywiście bez znaczenia. Przekonać człowieka do zabicia się jest dla ducha dużo trudniejsze, niż się w pierwszej chwili wydaje. Normalny, zdrowy człowiek ma w sobie zakodowaną bardzo silną potrzebę życia. Gdyby ktoś zechciał mu je odebrać, lub gdyby miał je nagle utracić, to wyzwalają się w nim dodatkowe siły, żeby życie ratować. W jaki sposób duchowi udaje się zatem wykonać swój plan? Po pierwsze poprzez odcięcie człowieka od środowiska, w którym żyje przez pełne zaprzątniecie świadomości swoją obecnością. Człowiek o tym nie wiedząc, zamyka się w sobie, staje się niedostępny dla bliskich. Z wysiłkiem robi tylko to, co musi i nic więcej. Duch usilnie odsuwa wszystkich od nawiedzonego. W jego towarzystwie czujemy się nieswojo, dostajemy dreszczy, jest nam nieprzyjemnie, coraz bardziej więc od niego stronimy, a i on stroni od nas. Duch powoduje, że opętany może być nastawiony agresywnie do otoczenia, może się czepiać drobiazgów, wszczynać awantury. Opętany człowiek często czuje się tak źle, że zaczyna szukać ucieczki, aby chociaż na chwilę zapomnieć o koszmarze, w jakim się znajduje. Szuka zapomnienia w alkoholu, narkotykach czy ciągłej pracy. 

Gdy bliscy zauważą u kogoś symptomy takie, jak zamykanie się w sobie czy ciągłe poczucie beznadziejności, powinni być świadomi, że jest to sygnał ostrzegawczy, że trzeba zacząć szukać pomocy. Bardzo łatwo jest przeoczyć ten moment, potem żałuje się do końca życia, a wystarczyło poszukać dobrego egzorcysty.