Wstęp

Dlaczego tak wielkie ilości dusz nie skorzystały ze swojego prawa przejścia na drugą stronę kurtyny śmierci? Dlaczego tak wiele dusz zawieszonych jest pomiędzy niebem a ziemią? Przyczyn jest wiele. Najważniejszą z nich jest fakt, że nie uwierzyły one we własną śmierć. Niewiele się dla nich zmieniło. Przeoczyły moment śmierci i sądzą, że nadal żyją. Często są to nasi najbliżsi. Ojciec, matka, brat, siostra, babcia, dziadek, przyjaciele, sąsiedzi, koledzy ze szkoły lub pracy. Czy w przyszłości spotka cię ten sam los?

Gdy zapytam taką duszę: "Czy wiesz, że nie żyjesz?", z wielkim zdziwieniem odpowiada: "Nie, nie wiem". A zaraz potem: "Jak to nie żyję? Co ty opowiadasz, przecież żyję. Jak mogłabyś ze mną rozmawiać, gdybym był nieżywy /a? Przecież widzę, słyszę, czuję!". Powtarzam więc po raz drugi: "Nie, nie żyjesz". Złoszczą się wtedy, przeklinają. Inne wołają: "Boże, czemu nikt mi nigdy nie powiedział, że istnieje życie po śmierci?". Słyszę to codziennie i dlatego zdecydowałam się napisać tę książkę.

Chcę ci drogi czytelniku uzmysłowić, że od tego, co o śmierci wiesz, co o niej za życia myślisz i czego od niej oczekujesz zależy to, co cię spotka po śmierci, jak się potoczą twoje losy. Napisałam ją dla tych, którzy są wystarczająco odważni i gotowi, aby już teraz, gdy mają dość czasu, mogli przygotować siebie i najbliższych do świadomego, bezpiecznego przejścia na drugą stronę kurtyny śmierci. Wszyscy, prędzej czy później będziemy musieli zmierzyć się z tym problemem - czyli umrzeć. Z pewnością doświadczyliśmy też sytuacji, gdy odszedł nam ktoś bliski. Dusze, które nie przeszły na drugą stronę kurtyny śmierci sądzą, że żyją jak dotychczas na ziemi, że dla nich nic się nie zmieniło. Ale czy to oznacza, że po ich śmierci dla nas, którzy zostaliśmy przy życiu też nic się nie zmieniło?